Ibu Enny Rukmini Sekarningrat

Ibu Enny Rukmini Sekarningrat

In maart 1949 toen de Nederlandse kolonialisten terugkeerden om Yogyakarta te bombarderen voegde Enny Rukmini zich bij het bataljon Pangeran Papak en vocht tegen de Nederlanders in het district van Wanaraja en Garut. Om de kapitale stad van Yogyakarta te verdedigen liep zij mee met de lange mars van Garut naar Yogyakarta (circa 400 km.) met de Batalyon Major Rukman. Aangezien vuurwapens beperkt waren en zij er toch niet mee overweg kon, was zij tevreden met het gebruik van het zwaard (golok) in combinatie met jurus en ilmu kebal (kunde immuun) als haar wapens op de slagvelden.

Na de oorlog keerde ze terug naar Garut en nam haar vaders perguruan (school) over. Ze ging naar Bandung om haar vaders leerlingen te verzamelen om vervolgens samen te trainen. De eerste training vond plaats in haar huis in een smalle straat genaamd Gang Panglipur ter ere van deze belangrijke Pencak Silat school. Vanaf die tijd heeft Ibu Enny Rukmini Sekarningrat de Perguruan Pencak Silat Panglipur en meer in het algemeen Pencak Silat in West Java weer opgebouwd samen met andere pendekar (leraren) zoals Pak Uca, Pak Uho, Hadji Sapari en M. Saleh.

Zij speelde een belangrijke rol bij de promotie van pencak silat op scholen en universiteiten en ook zeer gevorderde pencak silat seni (kunst). Zij was de eerste die de seni drastisch reformeerde en het te gebruiken als een vorm van uitvoering door the zwarte p.s. kledij te vervangen door aantrekkelijke kleurrijke kledij. Haar innovatieve ideeën provoceerden vaak critici uit meer conservatieve groeperingen, maar kreeg uiteindelijk officiële erkenning in 1953 toen haar groep optrad op de 1ste Azie-Afrika Conferentie in Bandung. Ibu Enny was ook de eerste die de IPSI steunde in het ontwikkelen van Seni competities.
Op dit moment is zij een van de ‘ouderen’ (sesepuh) van de IPSI en erkend als de vooraanstaande pendekar of Guru Besar (Groot Meester) van Himpunan Pencak Silat Panglipur, de grootste school op West-Java. Op respectabele leeftijd is zij nog steeds toegewijd aan de ontwikkeling van p.s. op West-Java en meer in het algemeen in de wereld.

Bronnen:
Hall, D., 1988 Sejarah Asia Tenggara. Surabaya: Usaha Nasional 1988
O’ong Maryono, 1998 Pencak silat Merentang Waktu. Yogyakarta: Pustaka Pelajar
Tuan Ismail Tuan Soh, 1991 Silat Sekebun. Seni Silat Melayu Dengan Tumpuan Kepada Seni.
Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, Kementrian Pendidikan Malaysia